Esther Slok Soede werkt als verpleegkundige op de Corona Observatie Afdeling van GGz Centraal en Altrecht.

Een opname op de Corona Observatie Afdeling

Bekijk onze verpleegkundigen vacatures

Esther Slok Soede - Verpleegkundige
Aanmelding bij de Corona Observatie Afdeling

'Een patiënt op onze afdeling heeft sinds gisteravond hoestklachten en een loopneus. Symptomen van corona dus. Kan ik vervoer regelen, zodat hij naar jullie komt?'

Collega’s die naar de Corona Observatie Afdeling (COA) bellen zien de bui vaak al hangen: één patiënt aan het snotteren en de hele afdeling zit straks in quarantaine. Begrijpelijk. Want vaak is het lastig om een patiënt met een vermoeden van corona op zijn kamer te houden. Die gaat met zijn loopneus aan de wandel over de afdeling, is in contact met andere patiënten. Een brandhaard kan snel ontstaan.

Een vermoeden van corona

Sinds maart 2020 werk ik als verpleegkundige op de COA. Het is een nieuwe afdeling, voortgekomen uit een samenwerking tussen GGz Centraal en Altrecht. Patiënten waarbij er een vermoeden is van corona worden tijdelijk naar ons overgeplaatst. Zo proberen we meer besmettingen op andere afdelingen te voorkomen.

Duidelijke procedures en snel handelen, dat is belangrijk in mijn werk. Ik neem eerst een triage af, daarna overleggen de artsen of de patiënt voldoet aan de criteria om op de COA te komen. Inmiddels hebben we op de COA een flinke dosis kennis. We adviseren collega’s over hoe ze om moeten gaan met maatregelen of wat ze kunnen doen bij een vermoeden van een besmetting. Dat geeft rust en duidelijkheid. En zo helpen we vanuit de COA de patiënten én collega’s. 

Nadat ik de procedure heb uitgelegd en we afspraken hebben gemaakt, klinkt de collega dan ook opgelucht. ‘De patiënt is er overigens zelf van overtuigd dat hij geen corona heeft,’ lacht ze aan de andere kant van de telefoon. Ik lach mee. ‘Dat hoor ik het meeste van patiënten als ze hier worden opgenomen.’

Humor is ‘the key’

Een aantal uur later arriveert de patiënt. Ik ontvang de patiënt, gekleed in mijn witte uniform met een  mondmasker op en blauwe handschoenen aan.

‘Welkom op de COA,’ zeg ik tegen de patiënt als hij uit het busje van GGZ vervoer stapt. Ik krijg geen reactie. ‘Komt u maar, met uw tas. Ondanks dat ik er misschien een beetje gek uit zie, ben ik wel behulpzaam hoor. Onder dit mondmasker zit een grote glimlach!’ zeg ik grappend. Humor is mijn belangrijkste wapen in het werk. Intuïtief voel ik aan of het bij de situatie past, of het de patiënt zou helpen om de spanning weg te nemen. Ook deze patiënt moet lachen. Gelukt, mijn grapje heeft de spanning verbroken. En zoiets kleins kan net het verschil maken tijdens de opname op de COA.

Korte opname

Ik begeleid de patiënt naar zijn kamer. Totdat de test-uitslag binnen is blijft hij op de COA. Als de uitslag positief is, dan moet hij minimaal twee weken blijven. Bij een negatieve uitslag kan de patiënt direct weer terug naar de eigen afdeling.

Gelukkig worden de meeste patiënten negatief getest. Dat betekent ook dat er vaak een snelle doorstroom is. Soms zijn er in één dienst wel vijf opnames en gaan er door de negatieve testuitslagen ook verschillende patiënten weer weg. Het werk kan daardoor erg hectisch zijn.

‘Jullie mogen altijd bellen voor vragen over hoe je de patiënt het beste kunt benaderen,’ had de collega aan de telefoon mij al op het hart gedrukt. Dat is fijn om te horen. Omdat het vaak om een korte opname gaat, is er voor ons vaak geen tijd om het hele dossier door te lezen. En de afdeling waar de patiënt vandaan komt, kent hem natuurlijk goed. Zo kunnen we op de COA goed aansluiten bij de patiënt. En dat maakt de opname voor de patiënt zo prettig mogelijk.

Een ‘compleet’ beeld

Juist door die korte en bovendien vaak onverwachtse opname, is het belangrijk om er voor de patiënt te zijn. Want vergis je niet: als je toch al minder grip hebt op de dagelijkse realiteit, is zo’n overplaatsing best ingrijpend. 

Als de patiënt in zijn kamer is, blijf ik even in deuropening staan. Ik schuif mijn mondmasker even opzij. Zo heeft hij ook een gezicht bij mij, een ‘compleet’ beeld. Een stuk persoonlijker, en dat is fijn. Ik loop naar binnen en ga tegenover hem zitten. Dan leg ik hem duidelijk uit wat hij van de corona-test en de opname kan verwachten.

De patiënt wordt al vrij snel gezien door de arts. Die voert een opname gesprek en we leggen hem nog een keer uit wat de test inhoudt. Dit is ook het moment dat ik voor het eerst het hele gezicht van patient zie, zonder mondkapje. Ik zie de spanning op zijn gezicht. Ik assisteer bij de test afname. ‘Dat viel nog best mee’ zegt hij na de test afname.

Menselijk contact

De volgende dag is de testuitslag binnen. Negatief. Dat betekent dat de patiënt weer terug mag naar zijn eigen afdeling.

Ik klop op de deur van de patiënt. ‘Heeft u ook een vlag ingepakt, om uit te hangen?’ De patiënt kijkt mij verbaast aan. ‘Ik heb uw testuitslag, u heeft geen corona’. Voor ik het door heb vliegt hij mij om de hals. Ik vind het niet erg, het is menselijk contact. Niet gek, na zo’n periode vol stress. Ik lach en zie ook dat de patiënt is geschrokken van zijn eigen reactie.

‘Bent u opgelucht?’ Een glimlach. ‘Ik zei toch dat ik geen corona had.’

Aan jou de keuze

GGz Centraal is omvangrijk en divers. Daarom kunnen we inspelen op individuele ontwikkelwensen, functie-inhoud en type behandelprogramma. Aan jou de keuze.

Bekijk onze vacatures

Werken in de specialistische ggz

We stimuleren onze medewerkers om ideeën uit te proberen en hun kwaliteiten te ontwikkelen. Geïnspireerde collega's maken het verschil voor patiënten met complexe problematiek.

Lees de verhalen van onze collega's