Werken in een gebiedsteam

Er gebeurt zo veel in het traject voor én na een opname in een kliniek

Nine werkt in het gebiedsteam van GGz Centraal in Dronten. Een innovatief concept, dat de regio Flevoland van GGz Centraal zo’n 2 jaar geleden invoerde.

‘Bij psychiatrie denken mensen al snel aan een opname in een kliniek. Maar er gebeurt zó veel in het traject dat daaraan vooraf gaat. En ook het proces ná de opname is ontzettend veelomvattend. Als mensen vanuit een beschermde omgeving met 24-uurs begeleiding zich plots thuis weer zelf moeten redden.’

Samenwerken met diverse ketenpartners

Als verpleegkundige in een gebiedsteam onderhoud je contact met veel instanties om de cliënt heen. De huisarts, locaties voor beschermd wonen, de gemeente.

‘Bij patiënt Marcel ging ik in gesprek met zijn ouders,’ vertelt Nine. ‘We probeerden een zorgplan op te stellen. Maar Marcel wilde niks met GGz Centraal te maken hebben. Zonder een verplichting kon ik niet veel voor hem doen. In die tijd verwaarloosde hij zichzelf. Hij valt kilo’s af en spendeert zijn dagen jagend op vliegjes die niet bestaan. De politie plukt hem ’s nachts meerdere keren van de straat en de buurt klaagde over overlast.’

‘Van al die incidenten bouwde ik een dossier op, zodat we een machtiging voor verplichte zorg konden aanvragen.’ De gemeente keurde de aanvraag goed en Nine regelde een opname. ‘Ik keek of er een bed vrij was in de kliniek, plande een moment met de politie en ambulance. Zo’n verplichte opname is een grote stap. Je haalt iemand uit zijn veilige, persoonlijke omgeving. Maar tegelijk zie je dat het niet goed gaat. Met hem niet, zijn ouders en zijn omgeving.’

Een team dat meekijkt

‘Als je merkt dat een cliënt achteruit gaat, kun je zo veel facetten inzetten om te zorgen dat het beter gaat of herstel te bieden,’ vertelt Nine. ‘Daar heb ik veel eigen verantwoordelijkheid in. Als verpleegkundige in een gebiedsteam kan ik afstemmen met de medebehandelaar en regiebehandelaar wat ik denk dat nodig is. We komen samen tot passende vervolgstappen.’

‘Soms zijn er ook patiënten waarvan ik wil dat het team meekijkt. Bijvoorbeeld als de symptomen toenemen of ik een vrije dag heb. Die bespreek ik ’s ochtends tijdens de teamvergadering via het digibord. Zo zorgen we dat onze zorg echt passend is bij de situatie van de patiënt.’

Voorkomen van nieuwe opnames

En Marcel? Als je de tijd met 3 maanden verder spoelt is hij weer thuis. Deze keer mét een verlenging van zijn machtiging. ‘Anders zou hij waarschijnlijk stoppen met de medicatie,’ legt Nine uit. ‘Dat vergroot natuurlijk de kans op een terugval, waarin hij decompenseert en psychotisch raakt.’ Door de machtiging heeft Marcel een medicatie-verplichting en moet hij contact met het ambulante team van GGz Centraal onderhouden.

‘Zolang zijn machtiging loopt, zit hij aan me vast,’ grapt Nine. ‘En dat is maar goed ook, want zo voorkomen we dat hij nogmaals moet worden opgenomen. Hij is nu stabiel en je ziet dat het beter met hem gaat. Je kunt weer met hem praten. En hij eet weer elke avond bij zijn ouders. Ik kan zelfs voorzichtig onderwerpen als een dagbesteding aan bod brengen.’

‘Het werk van een verpleegkundige in een gebiedsteam is eigenlijk maar lastig te omvatten,’ lacht Nine. ‘Ik doe zó veel verschillende dingen. Er is zo veel ruimte binnen het team om mijzelf te ontwikkelen. En om verantwoordelijkheid te nemen in de behandelroute van een patiënt. Dat had ik nooit verwacht toen ik hier kwam werken.’